20/03/2016
Zondag, 20 maart 2016.
Ik was net terug uit vakantie. Blij om terug thuis te zijn, nestelde ik me in de zetel naast Nikola. Ze vroeg me 100-uit. ‘Waar ben je geweest? Was het lekker eten? Heb je je mama nog gezien? Wat hebben jullie gedaan? Heb je in de sneeuw gespeeld? Was dat niet te koud? …’ Sarah had haar kersenpittenkussentje opgewarmd en kwam ermee naar mij: ‘Wil je ook even genieten van de warmte?’ Monica kwam naar me toegesneld en gaf me een dikke kus: ‘Welkom terug, ik heb je gemist.’ Toen ik mijn lange ongelezen mails aan het doorlopen was, kwam Dieter mijn bureau binnen: ‘Ik kom eens kijken hoe het me je gaat. Lukt het een beetje met je mails? Je mag je de eerste dag nog niet overwerken, hé.’ Er wordt de eerste dag van mijn terugkomst heel goed zorg voor me gedragen. Ik word er zowaar een beetje verlegen van.
Vandaag is het 20 maart, de Dag van de Zorg. Allerlei rusthuizen, ziekenhuizen, voorzieningen voor mensen met een beperking,… stellen hun deuren open om het brede publiek te laten kennismaken met de zorg die er bij hen wordt geboden. Ook in De Ark Gent wordt veel zorg gedragen voor de mensen met een beperking. Dat is één van onze belangrijkste opdrachten.
Maar we zijn méér dan een zorgvoorziening, waar de hulpverlener zorg draagt voor de zorgvrager. We willen een warme gemeenschap zijn waar allerhande mensen zich thuis voelen; niet enkel de mensen met een beperking, maar ook de vrienden, de buren, de assistenten met hun partner en kinderen, toevallige passanten,… We willen een gemeenschap zijn waar we zorg dragen voor elkaar, onafhankelijk of je nu een verstandelijke beperking hebt of niet.
Op deze Dag van de Zorg laat ik mijn verlegenheid vallen. Het is goed om ook zorg voor mij te laten dragen; enkel zo is het mogelijk om authentieke wederkerige relaties te beleven. We worden er allemaal een beetje meer 100% mens door.
Anja T'Kindt
gemeenschapsverantwoordelijke